Glow 2013, van kunst met licht naar de kunst voor de massa
Glow, het kunstfestival van licht in
het hart van de lichtstad in het zuiden.
Wat ooit begon als een lichtfestival in
kleinere fabrieken, ruimtes, pleinen en straatjes is anno 2013
doorgeschoten naar een evenement waar men van de andere kant van
Nederland voor naar Eindhoven komt. Men komt letterlijk voor een
avond Glow naar Eindhoven.
Mijn vooroordeel naar de Glow was er
vooral een van de mensenmassa die op het evenement
afkomt en niet zozeer over de inhoud
van Glow zelf. Alleen moet ik die mening ook na vanavond enigszins
aanpassen. Met vrienden hebben wij de Glow route gelopen, rond en
door het centrum van onze lichtstad, de hele vier kilometer. Wie Glow
Next (op Strijp S) eerst heeft gedaan, weet waar ik nu over heb. Glow
is niet meer wat het ooit was, Glow Next heeft dat stokje duidelijk
over genomen.
Ingehaakt met de mensenmassa vanaf de
Kerkstraat kwamen wij na enkele meters al oog in oog te staan met een
enorme wand met een animatie van vissen in een soort aquarium.
Geprojecteerd op de enorme stenen wand die boven het zijstraatje van
de Kerkstraat staat, was het aquarium een leuke ruimtelijke
invulling.
De Catharinakerk was wederom toneel van
de lichtkunstenaars en het was mooi en mystiek. Mensen werden bij de
kerk weggehouden en liepen dus niet meer in de weg van de projectie
maar de infokeet stond wel in het beeld alsmede de bomen (maar die
staan er nou eenmaal). Wat zijn mensen toch ongeduldig als het even
duurt voordat ze een show opnieuw moeten opstarten? Tien seconden
stilte (bij het licht dan..) en de mensheid komt prompt in beweging..
De koepel van de Heuvel is al
kerstklaar en straalde dat ook uit en een kleine projectie op een
huis direct naast Dynamo ging verloren in de mensenmassa die er aan
voorbij liep. Dat was niet handig opgesteld. Daarnaast moest je
vooral op de fietsers letten die je links en rechts voorbij reden.
Een oversteek naar de Paterskerk ging met hulp van verkeershulpen
(was de Vestdijk in 2012 niet dicht voor het verkeer?) en daar
stonden wij voor de Paterskerk.
Was nog niet eerder in deze kerk. Aan
de binnenkant was hij vooral kaal maar dat komt waarschijnlijk ook
doordat het een kloosterkerk van de Augustijnen is. De lichtobjectie
in de kerk was mager, al waren het altaar en een paar zijbeuken wel
mooi uitgelicht. Buiten was het niet direct duidelijk dat men onder
de stellage moest gaan staan om die lichtbeleving te krijgen.
De draak, onze eigen Loch Nessie, die uit het kanaal opkwam en als een echte draak met Harry Potterneigingen recht op de bezoekers kwam afstuiven. Wat zal menig kind met schrik vannacht wakker schrikken want het was toch een echt groot monster dat het water opsteeg. Ja dit was Glow wel waard.
De villa's in de villawijk werden mooi
uitgelicht, Dommelhoef was een waardig juweeltje. De Philipsvilla
viel er duidelijk bij in de schaduw maar die had de Orangerie om een
en ander te compenseren. De lichtobjecten in de sloot ( of greppel)
voor de deur van de villa waren vooral grappig.
Maar toen kwam de woestijnwandeling.
Een wandeling door de Dommelstraat waar alleen de muur van de
voormalige Linnenfabriek een schim vertoonde van de oude Glow. Waar
doeken waren gespannen tussen de openingen met daarachter
schijnwerpers waardoor iedereen op de Dommelstraat de schimmen en de
bewegingen van bezoekers aan de andere kant van de muur zag.
De lichtprojectie aan de zijkant van de
Effenaar was subtiel en levendig maar waarom ging de route dwars door
de Dommelstraat en over het Glow-kale stationsplein? De eerste echte
lichtobjectie was op het stationsplein en op de wand van het
beursgebouw. Een projectie die de regelmatige bezoeker reeds kende
(van het stadhuis (2011?)) en dan door de benauwde tunnels naar het
PSV stadion.
Met die tunnels hadden toch ook
interessante dingen gedaan kunnen worden. Licht dat had gereageerd op
het geluid van de bezoekers of de bloempotten die in 2012 op het
Wilhelminaplein stonden. Iets had men kunnen doen om het geheel een
Glow aankleding te geven maar er was niets. Het was te rustig en te
kaal en toen na de wandeling die eindigde bij het PSV stadion, kwam
de deceptie. De wachttijd voor het stadion was maar liefst 1 uur! Men
werd verzocht door te lopen, naar TAC te gaan of men kon naar het PSV
café.. Waarom werd er slechts een zo klein deel van de tribune
gebruikt als (2 of 3 vakken) en waarom niet de rest van de tribunes
en vakken? Onbegrijpelijk al zeg ik het zelf.
Maar de teleurstelling werd overwonnen,
toen bleek dat de Steentjeskerk voor de gelegenheid toegankelijk was
(wat een mooi gebouw) en binnen naast Glühwein of koffie ook een
koor optrad. Het kleine koor in die grote (voormalige) kerk gevuld
met kaarslicht was een kort moment van herkenning van de Glow die wij
uit het verleden kenden.
De wandeling ging verder over het oude
Philipsterrein, langs het skelet van een gestript kantoorgebouw waar
aan de zijkant van het terrein een lange rij plastic zakken lag
gevuld met water en licht die er vanonder doorscheen. Het oog werd
eigenlijk direct getrokken door de drie reusachtige plastic figuren
die boven de gebouwen bij de Witte Dame uittoornde en die op
mysterieuze wijze ronddwaalde. Dichterbij gekomen bleken ze aan en
touw te hangen maar was waren ze geniaal bedacht.
De projectie op het Hooghuys gebouw
sloot de Glow af. Het gebouw zelf is niet mooi en eigenlijk gewoon
lelijk maar door de lichtprojectie komt het gebouw heel anders over
en kan er mee gespeeld worden. Het licht verandert hoe men tegen het
gebouw aankijkt.
Ik hoop dat de organisatie wel gaat
nadenken hoe men het komend jaar gaat doen. Glow begint af te zakken
naar een lichtfestival die meer bezig met de massa dan met de inhoud.
Zeker in vergelijking met Glow Next waar de nadruk wel ligt op aspect
licht in combinatie met artistieke inhoud. Glow Next is meer bezig
geweest met inhoud en heeft zicht minder met de massa bezig gehouden.
Of gaat Glow volgend jaar door met een
nieuwe naam, Glow next?
Reacties
Een reactie posten