Zuster Christophora Toirkens, onze tante...

"Dag Vitorio , Chris, Nick, Carl, Lionel, Geke Lien, Politzky Betriebe Velden, Rebecca Karlend, Andreas Biber, Mike Stuntman, Thomas FL en Rob Visser.."

Vriendschap is een illusie.

Dat zijn de woorden die het Goede Doel in de jaren 80 zong en die vandaag de dag nog steeds zeer actueel is. Wat is een vriendschap? Het zou een correcte eerste stap zijn in een acceptatie proces waarin men zichzelf zou durven moeten afvragen of degene die wij tegenwoordig vrienden noemen, daadwerkelijk ook onze vrienden zijn.

Vriendschap is een nauwe (over het algemeen niet-seksuele) relatie of verhouding tussen twee of meerdere mensen waarbij het geslacht geen rol speelt. Een vriendschap is dus mogelijk tussen man en vrouw maar ook tussen twee mannen of twee vrouwen. Het belangrijkste waarop een goede vriendschap gebouwd is, is vertrouwen en onvoorwaardelijkheid. Iemand met wie men vriendschap heeft noemt men een 'vriend' of 'vriendin'. Synoniemen zijn 'kameraad', 'kornuit', 'makker', 'maat', 'gabber', 'slapie', 'mattie' of 'bro' (afgeleide van brother, oftewel broeder).

Bron: Wikipedia.org

Wie online naar een uitleg zoekt, vindt o.a. bovenstaande tekst. Vriendschap ontstaat en zorgt dat er een soort bond ontstaat tussen 2 mensen of een groep van mensen. Men zou kunnen zeggen, het is je steun en toeverlaat in bange of onrustige dagen, in goede of slechte dagen. De ultieme vriendschap is de basis van iedere relatie of misschien de relatie tussen 2 personen. In dat ultieme geval leidt de vriendschap dus naar een relatie met elkaar. Dan spreekt men dus van relatie, en ook relatie kan men dus vriendschap noemen. Dit kan je heel ingewikkeld maken, net als vriendschap.

Als vriendschap verwatert of langzaam verzakt in het moeras van alledag dan is daar meestal een reden voor. Men verliest elkaar uit het oog, ziet elkaar niet meer elke dag of iedere week en uiteindelijk überhaupt niet meer. Dan kom je langzaam tot de conclusie dat de vriendschap is verdwenen en plaats heeft gemaakt voor een bekende of kennis. Ook weer termen die gekoppeld zijn aan die uiteindelijke verbinding, vriendschap.

De sociale netwerken verbinden mensen in die ultieme beleving dat iedereen die ooit deel van je leven heeft uitgemaakt, onderdeel is van jezelf en dus onderdeel van de term, vriendschap. Dus ontstaan er enorme lijsten met vriendschap. Sommige mensen hebben zoveel mensen gekend dat zij op bijvoorbeeld Facebook, meer dan 500 of zelfs 1000 vrienden hebben. Want we willen blijven geloven in een plastic wereld dat vriendschap voor eeuwig is en niet vergaat.

Dus als die schim uit het verleden zich meldt en je hebt er een paar keer mee gemaild dan blijven ze hangen en worden onderdeel van je vriendschapslijst.

Nou die lijst heb ik vanavond maar eens doorgenomen. Oorspronkelijk om te kijken wie er nog online actief is en of er geen vrienden tussen hangen die ik eigenlijk geen vrienden meer kan noemen maar hoogstens een schim uit een roemrijk verleden. Wie afscheid neemt van Facebook, blijkt geen afscheid te nemen van andere Facebook vrienden. Ja, je leest het goed. Al wordt het account opgeheven dan nog blijft men bestaan in het account van vrienden. Wie dan op de vriend klikt, krijgt een melding dat het account is gedeactiveerd en dat je de vriend niet meer kunt zien en of je de vriendschap wil defrienden... Dat is toch raar? Dus men neemt afscheid van een FB account maar je mag geen afscheid nemen want je blijft eigenlijk gewoon in virtueel leven. In de vriendschapslijsten van je vrienden blijf je gewoon in leven. Tenzij je je vrienden een voor een defriend. Pas als je dat hebt gedaan, dan verdwijn je pas echt van het Facebook verhaal. Echt te bizar voor woorden, al zeg ik het zelf.

De oogst van het defrienden was een stuk groter dan ik zelf had gedacht. 12 vrienden namen afscheid van mijn vriendenlijst. Zij waren of niet meer actief of hadden hun account gedeactiveerd. Ik heb nu weer een meer levende lijst, een lijst met mensen die de eerste stap van vriendschap hebben overleefd en waarvan ik van mening ben, dat ze het waard zijn om aandacht aan te besteden. Of andersom beredeneert, dat zij de waarde van de vriendschap nog erkennen. Maar ook dat ga ik niet glashard beweren want niet iedereen durft kritisch te kijken naar hun lijst van vrienden.

Vandaag was een heldere mooie dag als het om vriendschap gaat. Vandaag kregen wij bezoek van iemand die ik al 19 jaar met trots een echte vriendin noem. Zij bestaat niet in mijn virtuele wereld, wij voelen elkaar aan en wij weten van elkaar bijna alles. Ooit heb ik haar leren kennen in een jeugdherberg in een klein stadje niet ver van de Russische grens. Waar ze achterdochtig probeerde te vissen waarom die man zo aardig tegen haar deed. Waarom ik haar die kop thee aanbood en waar ze vol argwaan ja zei, toen ik spontaan vroeg of ze zin had die avond samen iets te gaan drinken in het stadje. Zij, die net een slechte ervaring met een van mijn landgenoten achter de rug had, was de hele avond op haar hoede. Maar er gebeurde niets, helemaal niets. Sinds die avond zagen wij elkaar vaker, eerst in Finland, later in Zwitserland, ja zelfs in Nederland en onze vriendschap bloeide. Ik durf haar oprecht, een van mijn oudste vrienden te noemen, in jaren dan. Onze vriendschap is immers geen illusie.