Corona en winkelen...
In deze Corona periode is mijn automatisch biologische klok sowieso van de leg, ik kan de dagen niet meer elkaar onderscheiden of het vandaag een donderdag of maandag is. Iedereen heeft zo zijn vaste dingen en ik of beter gezegd wij, zitten inmiddels in week 6 van onze persoonlijke quarantaine. Geen film of theetje drinken met vriendin R, niet even met de bus naar moeder of gewoon een keer naar een raadsvergadering op de dinsdag. Het mag en kan allemaal niet meer en mijn rikketik is daarom ook van de leg. Het verschil weekend en week is vervaagd want in het weekend mag ik ook niet met de trein weg, alhoewel de menige medemens dat schijnbaar wel doet. Geen sauna meer om te ontspannen of gewoon even relaxed met de trein om een gat in mijn boek te kunnen slaan, het is maar iets waar een mens van kan ontspannen.
Wij zijn onderdeel van Europa maar tijdens deze crisis komt een ding duidelijk naar voren, economisch liggen de neuzen wel een richting op, het dagelijkse leven alsmede de richting van ieder land is juist het tegenovergestelde. Waar Nederland als enigste in Europa zo'n beetje roept dat wij geen mondkapjes hoeven te dragen, moet de rest van Europa dat wel, bij voorkeur in bus en trein. Mogen in Duitsland vanaf maandag de kleine winkels weer open, in Nederland zijn ze nooit wettelijk dicht geweest. Oostenrijk begon er vorige week al mee en geeft aan dat zijn horeca half mei weer stap-voor-stap open mag terwijl de Spanjaarden nog tot half mei in hun lockdown moeten blijven. De tegenstrijdigheid in het Europa van 2020 is (te) groot en (te) verschillend om ook maar in de verte van een eenheidspolitiek te kunnen spreken. Mevrouw Von der Leyen mag in haar functie als voorzitter van de Europese Commissie van alles roepen maar je kunt je langzaam afvragen voor wie of beter gezegd namens wie, ze dit eigenlijk verkondigd.
In Nederland mag iedere ondernemer aankloppen bij de overheid voor steun in deze moeilijke tijden. Als consument begin ik mij langzaam maar zeker af te vragen of er ook ondernemers zijn, die deze steun eigenlijk wel verdiend hebben. Zij die klakkeloos hun deuren sloten vanwege Corona zonder ook maar een moment te zoeken naar (tijdelijke) oplossingen en die beroepend op een algemeen overheidsstandpunt verkondigden dat ze voorlopig maar dicht zijn. Er lag echter geen besluit van de overheid dat winkels ook daadwerkelijk dicht moesten, ze moesten letten op de afstand (1,5 meter) en op een maximaal aantal mensen in een ruimte.
Terug naar mijn Jamin want die was in deze periode iedere dag gewoon open met deze beperkingen terwijl winkels als Ici Paris XL, Bijenkorf of Van Pierre doodleuk dicht waren. Zoek het maar uit was het eigenlijk het devies en wij, de consument, zouden het begrip op brengen, veiligheid voor alles. Een motto die inmiddels commercieel behoorlijk is uitgebuit. Waren al die winkels ook dicht gebleven als de minister van Financiën na 2 dagen had gezegd dat er geen geld over de balk kwam voor gesloten winkels? Ik heb zo'n zwaar vermoeden van niet net zo min dat menige winkelketen begaan is met de gezondheid van hun personeel. Want in een wereld zonder Corona mag dat personeel iedere dag, ook met Pasen, gewoon werken desnoods 's avonds tot een uur of tien, 's avonds welteverstaan.
Wij zijn onderdeel van Europa maar tijdens deze crisis komt een ding duidelijk naar voren, economisch liggen de neuzen wel een richting op, het dagelijkse leven alsmede de richting van ieder land is juist het tegenovergestelde. Waar Nederland als enigste in Europa zo'n beetje roept dat wij geen mondkapjes hoeven te dragen, moet de rest van Europa dat wel, bij voorkeur in bus en trein. Mogen in Duitsland vanaf maandag de kleine winkels weer open, in Nederland zijn ze nooit wettelijk dicht geweest. Oostenrijk begon er vorige week al mee en geeft aan dat zijn horeca half mei weer stap-voor-stap open mag terwijl de Spanjaarden nog tot half mei in hun lockdown moeten blijven. De tegenstrijdigheid in het Europa van 2020 is (te) groot en (te) verschillend om ook maar in de verte van een eenheidspolitiek te kunnen spreken. Mevrouw Von der Leyen mag in haar functie als voorzitter van de Europese Commissie van alles roepen maar je kunt je langzaam afvragen voor wie of beter gezegd namens wie, ze dit eigenlijk verkondigd.
In Nederland mag iedere ondernemer aankloppen bij de overheid voor steun in deze moeilijke tijden. Als consument begin ik mij langzaam maar zeker af te vragen of er ook ondernemers zijn, die deze steun eigenlijk wel verdiend hebben. Zij die klakkeloos hun deuren sloten vanwege Corona zonder ook maar een moment te zoeken naar (tijdelijke) oplossingen en die beroepend op een algemeen overheidsstandpunt verkondigden dat ze voorlopig maar dicht zijn. Er lag echter geen besluit van de overheid dat winkels ook daadwerkelijk dicht moesten, ze moesten letten op de afstand (1,5 meter) en op een maximaal aantal mensen in een ruimte.
Terug naar mijn Jamin want die was in deze periode iedere dag gewoon open met deze beperkingen terwijl winkels als Ici Paris XL, Bijenkorf of Van Pierre doodleuk dicht waren. Zoek het maar uit was het eigenlijk het devies en wij, de consument, zouden het begrip op brengen, veiligheid voor alles. Een motto die inmiddels commercieel behoorlijk is uitgebuit. Waren al die winkels ook dicht gebleven als de minister van Financiën na 2 dagen had gezegd dat er geen geld over de balk kwam voor gesloten winkels? Ik heb zo'n zwaar vermoeden van niet net zo min dat menige winkelketen begaan is met de gezondheid van hun personeel. Want in een wereld zonder Corona mag dat personeel iedere dag, ook met Pasen, gewoon werken desnoods 's avonds tot een uur of tien, 's avonds welteverstaan.
Reacties
Een reactie posten