Sociale onthouding

De beste inspiratie heb ik 's nachts en deze tekst komt maar niet tot stand want er is iedere dag wel een andere invalshoek te bedenken.  Het liefste zou ik niet willen hebben over dit virus maar het beïnvloed mijn leven en dat van vele andere. Ik heb het geluk dat ik samen met Frobl, Elvis en Lemmy ben. Wij zijn als het ware een familie en zonder hen zou ik het nooit zo lang hebben vol gehouden.

Je mag niets en eigenlijk kun je alles. Je mag niet reizen maar niemand houd je tegen, alleen het sociaal conflict met jezelf. Je mag winkelen maar de winkels blijven liever dicht omdat ze te innovatief moeten worden en wellicht iets moeten doen met hun openingstijden, een deurbel en een paar lijnen in een winkel Zij volgen de massa en nu dreigen ze ten onder te gaan omdat ze niet durven na te denken Wij mogen naar een supermarkt mits wij afstand houden middels een winkelwagentje en vurig hopen dat de jongste generatie mens naast supermarktje spelen ook meekrijgen dat er desinfecteerd moet worden en zo. Jumbo vermijd ik maar want mijn ervaring tot nu toe is rampzalig op dat gebied. En handen wassen en je gezicht niet aanraken als je buiten bent enzo vind ik ook een hele opgave. Zelfs bij de afhaalchinees hangt zo'n plastic scherm en mag je zwaaien bij de deur. Ze moet het allemaal alleen doen want ze mogen niet meer met zijn tweeën achter de balie staan, je weet wel anderhalve meter.

Mark heeft het beste met ons voor en zijn adviezen zijn leidend voor ons leven. Ik mis sociale contacten en mijn filmhuis. Die combinatie heb ik ook nodig want het wandelen is er nu ook bij ingeschoten. Het is eigenlijk net als vroeger op school. alles doen wat je gezegd wordt en er zijn altijd mensen die iets anders doen of er niet naar luisteren. Heb jij dat ook dat je mensen op straat tegenkomt die naar jouw gevoel geen afstand nemen (1,5 meter), met meer dan 3 mensen samen lopen en je het gevoel hebben dat mensen cq vrienden samen onderweg zijn. Datgene dat je jezelf al 4 weken inmiddels ontzegd maar andere schijnbaar niet.

Ik heb mensen in mijn straat wonen die een andere generatie zijn, zeg 20 jaar jonger en werkzaam in de horeca. Ja inderdaad die branche die op hun deuren moesten sluiten voor de sociale onthouding . Nou mijn medestraatbewoners hebben vanaf dag 1 iedere avond andere vrienden over de vloer cq op bezoek, iedere dag avond want nu hebben ze schijnbaar daar de tijd voor. Ik /wij mogen dat niet, het wordt toch strikt geadviseerd dat niet te doen. Zijn zij immuun of zijn zij die Nederlanders die denken dat dit voor hen niet geldt, ik denk dat laatste..